Wielu Frankowiczów zastanawia się, czy mogą skutecznie dochodzić przed sądem unieważnienia swojej umowy kredytowej, zawartej jeszcze przed przystąpieniem Polski do UE. Należy zacząć od tego, że każdy przypadek powinien być rozpatrywany indywidualnie. Zanim zdecydujecie się Państwo wystąpić na drogę sądową przeciwko swojemu bankowi, warto poddać umowę profesjonalnej analizie prawnej.
Dla przypomnienia, Polska stała się Państwem Członkowskim Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 roku. Jednak wiele frankowych umów kredytowych było zawierane jeszcze przed przystąpieniem do UE. W takim przypadku, w trakcie postępowania przed sądem o unieważnienie umowy, banki za każdym razem próbują wykazać, że do tych umów nie można stosować orzecznictwa TSUE oraz prawa europejskiego. W konsekwencji, domagają się stosowania prawa obowiązującego w Polsce, przed jej przystąpieniem do UE, wskazując, że w tamtym okresie polskie prawo nie przewidywało możliwości unieważnienia umowy z uwagi na występowanie w niej klauzul abuzywnych. Ponadto, w przypadku uznania przez sąd, że umowa może zostać uznana za nieważną, domagają się niestosowania wypracowanej linii orzeczniczej dotyczącej przedawnienia roszczeń, a opartej na orzeczeniach TSUE. Innymi słowy, banki uważają, że nawet jeżeli umowa jest nieważna, to kredytobiorca nie powinien nic dostać, ponieważ jego żądanie jest przedawnione.
Dostosowywanie prawa krajowego do prawa wspólnotowego
Każdy kandydat na Państwo Członkowskie Unii Europejskiej, jest zobowiązany w odpowiednim czasie, do dostosowania swojego prawa krajowego, do standardów obowiązujących we Wspólnocie. Podobnie było z Polską, w związku ze swoją kandydaturą, Polska zobowiązała się dostosować różne dziedziny prawa w sposób zapewniający standardy europejskie. Na mocy art. 68 i 69 Układu Europejskiego z dnia 16 grudnia 1991 r., ustanawiającego stowarzyszenie między Rzecząpospolitą Polską, z jednej strony, a Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z drugiej strony, Polska zobowiązała się do zbliżenia istniejącego i przyszłego ustawodawstwa Polski do ustawodawstwa istniejącego we Wspólnocie. Dostosowanie przepisów dotyczyło między innymi przepisów o ochronie praw konsumentów. Co ciekawe, przepisy dotyczące ochrony konsumenta wprowadzone do Kodeksu cywilnego ustawą z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny, stanowią wdrożenie dyrektywy Wspólnoty Europejskiej 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz. Urz. WE L 95 z 21.04.1993). Oznacza to tyle, że nie ma podstaw do uznania argumentów banków za skuteczne w zakresie, w jakim domagają się niestosowania prawa wspólnotowego do umów zawartych przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej.
Zapraszam do kontaktu w celu analizy umowy kredytu frankowego i przedstawienia Państwu możliwych rozwiązań.